Als kind van bijna 7 jaar kwam ik wonen in de Wormerveerstraat , niet zo ver van het Zuiderpark vandaan. Ik kwam uit de Daguerrestraat, een wijk van voor al steen en een enkele boom.
Mijn eerste speel moment buiten waren op de stoep tussen de huizen. De nieuwe wijk was een hele belevenis. Via school, de Dokter de Moorschool in de Naardenstraat, mocht ik na schooltijd helpen op de kinderboerderij Zuiderpark. Ik was gek op Truus, het varken, dat ik graag het stof van haar lijf borstelde. En de ekster waar bijna niemand in het hok durfde om het zand om te spitten vond ik geweldig, vooral als hij op de steel van mijn spa kwam zitten. Ganzeneieren rapen en kippeneieren, waarvan je soms een ei mee mocht nemen naar huis. Dat was een kunst om die heel thuis te krijgen ,in je jas zak ging het meestal goed, op een paar keer na. Maar wat genoot ik van het buiten zijn in de natuur zo in de stad, ik had ook daardoor in mijn hoofd; ik wordt boerin. Jammer genoeg was er toen nog niet het programma boer zoekt vrouw. Dus is die droom nooit uit gekomen. Gelukkig vele ander dromen wel. School vond ik niet zo leuk maar op de boerderij voelde ik me in mijn element! Ik kwam dat jaar als beste hulp boerin tevoorschijn. “Varkentrots” met een grote zeven-spellendoos ging ik naar huis!
Het schaatsen op de ondergelopen speelweiden. Gezamenlijk op een bankje je schoenen verwisselen en daar ging je, met vallen en opstaan, over de hobbelige baan. Maar leuk was het, al sneed de wind in je gezicht en door alles heen, verkleumd en voldaan zonder gevoel in handen en voeten, fietste je terug naar het warme huis waar moeders met warme chocola en een speculaasje op je wachtte.
Ook het openlucht zwembad was geweldig om met mijn broer en anderen heen te gaan. En later toen ik getrouwd was en we in de Scheepersstraat woonden, wandelde we als trotse papa en mama de De La Reyweg af langs de winkel waar we de wagen hadden gekocht naar het Zuiderpark! Wat was dat een genot. Dat hebben we ook met onze andere drie kids gedaan. Heerlijk op hun fietsje rond racen.
De foto voor het kaartje van ons twaalfenhalfjarig trouwen is gemaakt in het Zuiderpark, op de speelweide onder of wel tussen en op het halfronde klimrek met onze kids. En op de blokken !
Zelf vele keren rondjes gelopen en gejogd, gewandeld met vrienden, familie en kleinkids. Naar de boerderij geweest of gewoon doorheen gefietst op weg ergens heen. Ik word daar zo blij en dankbaar van als ik zie hoeveel mensen en kinderen hiervan genieten en gebruik van maken.
Soms gewoon ergens stil gezeten en God gedankt voor alles wat Hij laat groeien en bloeien!
Niet te vergeten de midgetgolf met een feestje van de kids en met een vrouwen connect groepje uit de kerk.
Ook bij Parkoers ben ik een aantal keer geweest om wat te drinken of te eten. En bij een gezamenlijke ontmoeting van mensen uit de kerk, met barbecue op de speelweide. Heerlijk vliegeren met de kids en kleinkids, spelen in Ot en Sien.
Ook op één van de lustrums van onze kerk waren we met een groot aanbiddingsfeest in het openluchttheater in het Zuiderpark. Als kind was ik daar ook een keer geweest zo grappig met het water tussen het podium.
Ik ben dankbaar voor de initiatiefnemers en de architect (H.P. Berlage) die dit mooie en veelzijdige park hebben bedacht.
Ik woon nu iets verder van het park af in het Stadsklooster Westeinde, maar fiets minimaal 1x per week door het park naar mijn moeder.
Ik zal vast nog wel iets zijn vergeten, maar bij deze:
VAN HARTE GEFELICITEERD MET ONS 100 JARIGE ZUIDERPARK!!!!
Vriendelijke groeten van Ruth
Foto: Zuiderpark, kinderboerderij 1950
Vervaardiger: JosPé
Bron: Haags Gemeentearchief
