In het gras is nog steeds een plek waar het was:
gekleurd fruit, de rododendron, ons beeld,
jouw halve knuffel, een heel stadion.
In de vijver legt de zon haar kont als een zoen,
de trapfiets verplaatst de ronding in rimpels:
was het rond met puntige hoeken of hoekig in een cirkel?
Of kwam het gelegen: zonaanbidders op een plaid kriskras?
We traden op, overal waar het kon met stevige stem,
en overal op waar het niet kon, en: welke route je ook nam,
om te verdwalen in het niet vergeten van wat fijn is,
geluiden worden steeds sterker in onze gedachten.
Nu we zeker weten dat er niets was wat we konden
vergeten, sla jij je arm om mij heen, en zegt:
“Laten we hier nog even blijven. Het is zo prachtig
om te zien hoe het gras zichzelf herstelt.”
– Hans-
Foto: Zuiderpark; tuin tussen Anna Polakweg en Marie Jungiusweg met beeld ‘Fluitspeler’ 1990
Vervaardiger:
Bron: Haags Gemeentearchief
