Park vol gedichten

Ons Zuiderpark

Als omwonenden van het Zuiderpark genieten wij met volle teugen van wat het park ons biedt. Welhaast iedere dag zijn wij er te vinden. Begin 2020 trof de pandemie ons met volle kracht. Als gepensioneerden, zonder kinderen, en uiteraard zonder de rijkdom van kleinkinderen, dreigden wij in een isolement te geraken. Opeens mocht en kon niets meer. Om 7 uur ‘s-morgens boodschappen doen. Geen bezoek ontvangen; noch op bezoek gaan.

Steeds opnieuw beginnen

In het gras is nog steeds een plek waar het was: gekleurd fruit, de rododendron, ons beeld, jouw halve knuffel, een heel stadion. In de vijver legt de zon haar kont als een zoen, de trapfiets verplaatst de ronding in rimpels: was het rond met puntige hoeken of hoekig in een cirkel? Of kwam het gelegen: zonaanbidders op een plaid kriskras? We traden op, overal waar het kon met stevige